Równowaga hormonalna kobiety to bardzo ważny aspekt jej życia. W diagnostyce zaburzeń hormonalnych nieocenione są badania , które pozwalają na określenie poziomu hormonów oraz wykrycie ewentualnych nieprawidłowości. W pakiecie badań hormonalnych, dostępnym w POLMED, sprawdzić możesz poziom TSH, prolaktyny, FSH, LH, estradiolu, progesteronu, FT3 oraz FT4.
Zmęczenie, wypalenie, depresja, zaburzenia snu, odkładanie tłuszczu na brzuchu, bóle stawów i mięśni połączone ze spadkiem ich masy, problemy w życiu seksualnym – to skutki niedoboru testosteronu. Do niedawna spadek tego hormonu łączono z procesem starzenia się. Coraz częściej jednak problem ten dotyczy młodych mężczyzn. Otyłość a testosteronTestosteron, produkowany przede wszystkim w jądrach, ale i w minimalnym stopniu w nadnerczach, najwyższy poziom we krwi osiąga u mężczyzn między 20. a 30. rokiem życia, po czym spada o około 1% rocznie. W 2009 r., w niemieckim magazynie „Die Welt”, opublikowano wyniki badań, przeprowadzonych w medycznych uniwersytetach i praktykach lekarskich w Niemczech, z których wynikało, że co piąty mężczyzna w tym kraju ma za niski poziom testosteronu we krwi. Endokrynolog z Medycznego Instytutu w Monachium, dr med. Harald Jörn Schneider, twierdził, że szczególnie narażeni na spadek testosteronu we krwi są mężczyźni, u których występuje otyłość typu jabłko, czyli gdy tłuszcz odkłada się na brzuchu. Wiadomo jest bowiem, że w tkance tłuszczowej brzucha znajdują się enzymy odpowiedzialne za przemianę testosteronu w żeńskie hormony – estrogeny. Te ostatnie zaś powodują odkładanie się tłuszczu właśnie w okolicach brzucha. Brak testosteronu powoduje zatem tycie, a następstwem tycia jest spadek testosteronu. Przerwanie tego diabelskiego koła jest ważne dla utrzymania wagi i kondycji mężczyzny, ale przede wszystkim jego poziom testosteronuNa niski poziom testosteronu narażeni są także mężczyźni z tzw. zespołem metabolicznym, charakteryzującym się podwyższonym poziomem kwasów tłuszczowych, zwanych trójglicerydami, spadkiem poziomu tzw. dobrego cholesterolu HDL, podwyższonym poziomem cukru we krwi, nadciśnieniem tętniczym i powiększonym obwodem pasie (powyżej 94 cm). Tylko u nielicznej grupy mężczyzn spadek testosteronu związany jest z niewydolnością pracy jąder lub zaburzeniami pracy podwzgórza. Coraz częściej obserwuje się także negatywny wpływ nadużywania alkoholu oraz palenia papierosów na testosteron. Wiadomo też, że spadkowi tego hormonu sprzyjają niektóre choroby, jak: nadciśnienie, miażdżyca, cukrzyca, urazy i schorzenia z testosteronemDo niedawna spadek poziomu testosteronu u mężczyzn łączono z procesem starzenia się. Coraz częściej jednak problem ten dotyczy młodych mężczyzn. Dlaczego tak się dzieje? Stres XXI wieku, wynikający z wysokich wymagań, stawianych mężczyźnie zarówno przez pracodawcę, jak i partnerkę, pęd do kariery, satysfakcja finansowa, konkurencja, władza. Rezultatem nowych wyzwań, stawianych mężczyznom, jest długotrwały stres, powodujący wydzielanie przez korę nadnerczy kortyzolu, który uzyskał przydomek hormonu stresu. Ten zaś jest zabójcą testosteronemObjawy braku testosteronu nie są jednoznaczne i mogą być w różnych konstelacjach chorobowych błędnie interpretowane. Najczęstsze symptomy to: zmęczenie, wypalenie, depresja, zaburzenia snu, odkładanie tłuszczu na brzuchu, bóle stawów i mięśni połączone ze spadkiem ich masy, problemy w życiu seksualnym. Jeśli poziom testosteronu we krwi koreluje z paletą symptomów związanych z jego brakiem, może okazać się konieczne indywidualne włączenie terapii hormonalnej. Po jej zastosowaniu można uzyskać poprawę samopoczucia, spadek wagi ciała, zmianę sylwetki na bardziej męską i elastyczną, lepszą jakość snu, jak i zwiększenie libido. Są mężczyźni, którzy, mimo niskiego testosteronu, nie odczuwają żadnych zmian w organizmie. Ci na ogół mają tzw. przejściowe spadki testosteronu, często spowodowane stresem, które mają charakter przemijający i nie wymagają leczenia. U nich po pewnym czasie poziom hormonu wraca samoistnie do testosteronem – kontrola lekarzaTo do lekarzy obserwujących pacjenta należy decyzja o włączeniu terapii hormonem męskim lub zrezygnowaniu z niej. Trzeba wiedzieć, że choć terapia testosteronem nie powoduje powstawania raka prostaty, to jej stosowanie u mężczyzny, który ma jego zaczątki, może ten proces rozbudzić. Dlatego leczenie testosteronem wymaga stałej kontroli PSA (antygenu sterczowego, uznawanego za wskaźnik diagnostyczny w przypadku raka prostaty) i może być włączone tylko po uprzednim wykluczeniu raka prostaty. Również pacjenci ze zmianami w wątrobie i zespołem bezdechu sennego, tzw. sleep apnea, a także z niektórymi chorobami płuc, nie powinni być leczeni poziom testosteronuZwiększyć poziom testosteronu można także naturalnie, poprzez redukcję wagi ciała i regularne uprawianie sportu. Trzeba jednak pamiętać, że ekstremalny wysiłek fizyczny, jak na przykład bieg maratoński, poprzez wycieńczenie organizmu, spadek poziomu glukozy we krwi, doprowadza do tzw. stresu fizycznego, zwiększając produkcję kortyzolu, który w efekcie powoduje spadek poziomu testosteronu. Kolosalny wpływ na testosteron ma także psychika mężczyzny. Pozytywne myślenie, wykonywanie tego, co sprawia przyjemność i niesie radość, to najlepsza recepta na wysoki testosteron. Egoizm zaś czy narcyzm, jak i brak inteligencji socjalnej, odseparowują nas od otoczenia i niosą za sobą ryzyko stresu, czego następstwem jest spadek tego najważniejszego dla jestestwa mężczyzny med. Ewa Kempisty-Zdebik, kierownik Kliniki Medycyny Wellness przy Szpitalu Medicover, internista, specjalista chorób ogólnych, lekarz medycyny męskiej CMI (Certificate Medical International)Testosteron – ciekawostkiBrak testosteronu powoduje tycie, a następstwem tycia jest spadek testosteronu. Przerwanie tego diabelskiego koła jest ważne dla utrzymania wagi i kondycji mężczyzny, ale przede wszystkim jego myślenie, wykonywanie tego, co sprawia przyjemność i radość, to najlepsza recepta na wysoki najwyższy poziom we krwi osiąga u mężczyzn między 20. a 30. rokiem życia, po czym spada o około 1% się więcej:Kryzys wieku średniegoSpadek libidoBadania, które powinien zrobić każdy mężczyzna
Rozmawiała Alicja Kostecka. Prof. Grzegorz Jakiel: Hormonalna terapia zastępcza nie jest szkodliwa dla zdrowia kobiety. Można ją stosować w zasadzie u wszystkich kobiet w okresie menopauzy, które nie mają w wywiadzie choroby zakrzepowo-zatorowej i nowotworów. W Polsce jedynie 4% kobiet w okresie menopauzy stosuje terapię HTZ.
Czy przekwitanie u mężczyzn to choroba czy może tylko przesąd? Zaburzenia hormonów płciowych i ich następstwa to nie tylko domena Pań. Przekwitanie męskie, tzw. andropauza, określana naukowo „zespołem LOH” – zespołem późnego hipogonadyzmu (ang. late-onset hypo-gonadism), spowodowane jest głównie rozpoczynającą się w pewnym wieku życia u mężczyzn postępującą niewydolnością hormonalną jąder. Zmiany te znajdują odbicie w pogorszeniu jakości życia i powodują poważne problemy zdrowotne. Do niedawna uważano, że po prostu tak musi być, bo „starość nie radość”. Dziś, dzięki osiągnięciom medycyny, mężczyźni mogą cieszyć się pełnią życia do coraz późniejszego wieku. Andropauza – historia problematyki Problemy starzejących się mężczyzn pozostawały długo na marginesie medycyny. W 1999 roku, ogłoszonym przez ONZ Międzynarodowym Rokiem Seniora, w Genewie powołano Międzynarodowe Towarzystwo do Studiów nad Starzeniem się Mężczyzn (International Society for the Study of the Aging Male – ISSAM). Towarzystwo postawiło sobie za cel, doskonalenie metod diagnostyki zmian związanych z procesem starzenia się mężczyzn, oraz opracowanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Towarzystwo organizuje międzynarodowe zjazdy co dwa lata. Przekwitanie u mężczyzn – rosnący problem Problem starzenia dotyczy coraz większej części naszego społeczeństwa. Odsetek ludności Polski powyżej 65 roku życia wynosił w 2008 roku 13,5%, a w 2017 roku 16,5%. Odsetek dla grupy powyżej 60 lat wzrósł, odpowiednio, z 18,6% do 23,7%. W 2006 roku w Polsce żyło ponad 5,2 miliona mężczyzn powyżej 50. roku życia, a 2,55 miliona Panów przekroczyło 60. rok życia. Dane demograficzne pokazują systematyczne starzenie się naszego społeczeństwa, co jest typowe dla krajów wysoko rozwiniętych. W 1980 roku mężczyźni po 50. stanowili 12,3%, w 2006 już 13,7% całego społeczeństwa. Szacuje się, że w 2030 roku, mężczyźni powyżej 65. roku życia, będą stanowili ponad 20% całego społeczeństwa. Grupa ta będzie wymagała szczególnej opieki medycznej, zarówno w zakresie szeroko rozumianej diagnostyki medycznej jak i leczenia. Andropauza – wiek. Kiedy zaczyna doskwierać niedobór androgenów? Zaburzenia związane z niedoborem androgenów (męskie hormony płciowe) u starszych mężczyzn były znane od dawna i stosowano do ich zdefiniowania szereg różnych określeń. Już w 1939 roku August Werner nazwał zaburzenia występujące u mężczyzn „męskim klimakterium”. Na początku lat 90-tych XX wieku wprowadzono pojęcie „andropauzy”, które miało być odpowiednikiem „menopauzy” występującej u kobiet. Z biegiem czasu starano się zaburzenia te zdefiniować bardziej precyzyjnie, czy to jako zespół ADAM (ang. androgen deficiency in the aging male – niedobór androgenów u starzejących się mężczyzn), czy zespół PADAM (ang. partial androgen deficiency in the aging male – częściowy niedobór androgenów u starzejących się mężczyzn). W końcu wprowadzono nowe pojęcie tzw. późny hipogonadyzm (LOH), który jest związany z gorszą czynnością hormonalną jąder u mężczyzn w okresie starzenia się (po 50. roku życia). ISSAM podaje następującą definicję zespołu późnego hipogonadyzmu (LOH): „LOH jest to kliniczny i biochemiczny zespół związany z zaawansowany wiekiem, charakteryzujący się typowymi objawami i obniżeniem poziomu testosteronu w surowicy krwi. Wynikiem tego mogą być znaczące zmiany w jakości życia i niepożądany wpływ na funkcjonowanie wielu układów narządowych”. Ocenia się, że andropauza dotyka około 20-30% mężczyzn po 60. roku życia, 30-40% mężczyzn po 70. roku życia i aż 40-50% mężczyzn po 80. roku życia. Zaczyna się zwykle w sposób powolny i podstępny, stopniowo nasilając się wraz z wiekiem. Endokrynologiczne zmiany u starzejących się mężczyzn nie ograniczają się tylko do męskich hormonów płciowych – androgenów. Dotyczą one także innych hormonów: hormonu wzrostu (GH), dehydroepiandrosteronu (DHEA), melatoniny czy hormonu tarczycy oraz niektórych nośników hormonów, takich jak SHBG. Andropauza – objawy. Jak męskie przekwitanie wpływa na zdrowie i jakość życia? LOH (czyli przekwitanie męskie, andropauza) jest głównie spowodowany, rozpoczynającą się stopniowo, w pewnym wieku życia u mężczyzn, niewydolnością hormonalną jąder – a bardziej precyzyjnie, zmniejszaniem się poziomu hormonów, za co w głównej mierze odpowiedzialny jest spadek produkcji testosteronu. Testosteron, uważany za typowo męski, odpowiedzialny jest za libido i sprawność seksualną, za stan fizyczny i psychiczny, ogólnie za wigor i energię życiową Najbardziej dotkliwe objawy andropauzy obejmują problemy z erekcją, ale także zaburzenia w oddawaniu moczu, tycie, łysienie, spadek siły mięśniowej czy problemy z pamięcią. Oczywistym jest, że wymienione dolegliwości nie pozostają obojętne i utrudniają codzienne funkcjonowanie. Problemy z erekcją ma co czwarty mężczyzna po 50. roku życia, co często jest przyczyną depresji, zmniejszenia poczucia własnej wartości, nieudanych prób współżycia, a w konsekwencji przykrych reakcji ze strony partnerki. Wreszcie, zmiany takie mogą prowadzić do całkowitej rezygnacji z życia seksualnego lub wręcz przeciwnie – poszukiwania aprobaty i docenienia swoich możliwości seksualnych u młodszych partnerek i w efekcie do problemów w życiu rodzinnym. Trzeba jednak zaznaczyć, że płodność mężczyzn (w przeciwieństwie do kobiecej menopauzy) obniża się tylko nieznacznie – parametry spermiogramu pozostają często prawidłowe. Kolejnym problemem są zaburzenia związane z gruczołem krokowym – prostatą. Pojawiają się kłopoty z oddawaniem moczu, którym niekiedy towarzyszy ból. Dolegliwości te wymagają konsultacji z lekarzem specjalistą – urologiem. Zaburzenia hormonalne to nie tylko problemy z erekcją czy nadmiernym odkładaniem się tkanki tłuszczowej. Są także przyczyną rozwoju miażdżycy, nadciśnienia zaburzeń gospodarki węglowodanowej i lipidowej, osteopenii i osteoporozy. Sprzyjają rozwojowi zaburzeń wodno- elektrolitowych i pogarszają funkcjonowanie układu krwiotwórczego. Nadwaga lub otyłość jest nie tylko problemem natury wizualnej, ale wiąże się z insulinoopornością, negatywnie wpływa na ogólny stan zdrowia i powodować może problemy z kręgosłupem oraz stawami i związane z tym dolegliwości. Objawami bardzo często towarzyszącymi zaburzeniom hormonalnym w okresie andropauzy są: nerwowość, pogorszenie zdolności kojarzenia i problemy z pamięcią, zaburzenia snu, łatwe męczenie się, poczucie nie nadążania za zmianami w pracy i w życiu. Objawów towarzyszących andropauzie może być więcej. W ich powstawaniu należy uwzględnić nie tylko predyspozycje genetyczne, ale i tryb życia, sposób odżywiania się czy towarzyszące mężczyznom nałogi. Wszystko to może stać się przyczyną popadania w stany melancholii, przemyśleń, podsumowań i bilansów dokonań życiowych, a nawet poważnych kryzysów osobowościowych co często rzutuje na jakość życia osobistego, rodzinnego i zawodowego. Istnieje jednak możliwość przywrócenia dobrego samopoczucia i uniknięcia niepotrzebnych stresów. Zastosowanie odpowiedniego leczenia w postaci hormonalnej terapii zastępczej (podobnie jak u Pań), poprzedzonego badaniem lekarskim wykonaniem właściwych badań ( laboratoryjnych), pozwala cały czas cieszyć się dobrym samopoczuciem i zdrowiem fizycznym. Jak zidentyfikować źródło problemów? W diagnozowaniu LOH nieocenioną pomoc niesie medyczna diagnostyka laboratoryjna. Badania laboratoryjne wykonywane z próbki pobranej krwi obejmują szereg parametrów, a w szczególności: badania morfologiczne, biochemiczne i hormonalne. Naukowcy opracowali standardy postępowania w zakresie diagnozowania, leczenia i monitorowania zespołu LOH. Ustalono następujące, typowe cechy zespołu LOH: Zmniejszone seksualne pożądane (libido) oraz jakość i częstość współżycia. Zmiany nastroju z towarzyszącym zmniejszeniem aktywności intelektualnej. Zaburzenia snu. Obniżenie mięśniowej masy ciała z towarzyszącą utratą siły. Wzrost tkanki tłuszczowej. Zmniejszenie owłosienia ciała i zmiany skórne. Zmniejszenie gęstości mineralnej kości wywołujące osteopenię, osteoporozę i wzrost ryzyka złamań kości. Ustalono również listę badań laboratoryjnych krwi, przydatnych w diagnostyce LOH: stężenie testosteronu całkowitego stężenie SHBG (ang. sex hormon binding globulin – globulina wiążąca hormony płciowe) Do rozpoznania hipogonadyzmu uznanymi parametrami są całkowity i wolny testosteron (wyliczany w oparciu o wynik całkowitego testosteronu i SHGB lub mierzony metodą bezpośrednią). W przypadkach poziomu testosteronu poniżej normy lub w dolnej granicy normy badanie należy wykonać ponownie i dodatkowo oznaczyć stężenie hormonu LH. W przypadkach kiedy dominują objawy związane z zaburzeniami erekcji powinny być wykonane badania profilu lipidowego (cholesterol i jego pochodne) i badania stanu układu naczyniowego. Problemy mogą mieć źródło w chorobach układu krążenia, a nie w zmianach hormonalnych. Inne zmiany hormonalne mogące mieć miejsce u mężczyzn w podeszły wieku nie zawsze są związane bezpośrednio z zespołem LOH (późny hipogonadyzm), ale mogą mu towarzyszyć. Zmiany te dotyczyć mogą: hormonów tarczycy, kortyzolu, DHEA i pochodnej – DHEA-S, melatoniny, GH (hormon wzrostu). Jeżeli są podejrzenia dotyczące zmian w zakresie tych parametrów powinny być one zbadane! Ile kosztują badania hormonalne, jak i gdzie je wykonać? Jeśli zależy nam na czasie i wygodzie, badania hormonalne (jak i każde badania laboratoryjne) można bez skierowania od lekarza wykonać w niepublicznym laboratorium medycznym. Największą siecią dysponuje firma DIAGNOSTYKA, obecna w kilkudziesięciu miastach Polski ( Kompleksowe badanie to koszt kilkudziesięciu złotych. Badania takie może również zlecić lekarz-androlog i wtedy są one finansowane przez NFZ. Należy pamiętać, aby do Punktu Pobrań przyjść na czczo, tzn. aby odstęp od ostatniego posiłku wynosił ok. 10 godz. i rano (między 7 a 9), gdyż niektóre hormony wykazują zmienność dobową. Wskazane jest, by w okresie przed badaniem uzupełnić płyny w organizmie przez wypicie szklanki wody lub słabej nieocukrzonej herbaty. Przekwitanie u mężczyzn – jak odzyskać dawne siły? Jednoznaczne wyniki, oparte na obrazie klinicznym i badaniach laboratoryjnych wykazujące niski poziom testosteronu w surowicy powinny być wskazaniem do pojęcia leczenia (substytucji) testosteronem. Testosteron jako hormon anaboliczny ma wpływ na zwiększenie masy mięśniowej i wzmocnienie kości, wpływa także na poziom glukozy we krwi. Dostępne obecnie na rynku preparaty testosteronu, podawane domięśniowo, podskórnie, doustnie lub naskórne (w formie plastrów), są bezpieczne i skuteczne. Właściwy dobór preparatu musi być wspólną decyzją lekarza i pacjenta, przy uwzględnieniu wszystkich aspektów wybranej formy leku jak: wygoda stosowania, cena i skuteczność drogi podawania. Terapia testosteronem ma na celu wyrównanie braków w stężeniu tego hormonu. Nie jest to terapia odmładzająca, ale terapia mająca mężczyźnie przywrócić jego normalny stan psychofizyczny, a jednocześnie funkcje seksualne. Wydaje się, że tego typu terapia może także zapobiegać rozwojowi cukrzycy i chorobie wieńcowej. Należy pamiętać, że tego rodzaju leczenie wymaga szczególnego monitorowania stanu zdrowia. Dotyczy to szczególnie oceny stanu gruczołu krokowego, układu krwiotwórczego, gospodarki lipidowej i hormonalnej. Nie mniej istotne są badania układu kostnego. Jeśli doświadczasz objawów andropauzy, nie zwlekaj z wizytą u lekarza. Odpowiednie postępowanie pomoże przywrócić Ci siły. Mężczyzna w wieku dojrzałym poddany zastępczejj terapii testosteronowej może dalej prawidłowo funkcjonować i w pełni korzystać z życia. ZOBACZ e-PAKIET DLA MĘŻCZYZNY
Zaburzenia hormonalne to problemy z równowagą gospodarki hormonalnej w organizmie. Hormony wydzielane są przez różne organy – problemy z funkcjonowaniem danego narządu może prowadzić do zaburzenia wydzielania (zmniejszonego lub nadmiernego) hormonów. Problemy z układem hormonalnym mogą prowadzić do wielu problemów zdrowotnych – zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Terapia zastępcza testosteronem dla mężczyzn. Kiedy się ją stosuje i jakie są objawy obniżonego poziomu tego hormonu? Najczęstsze symptomy obniżonego poziomu testosteronu to: ciągłe zmęczenie zaburzenia erekcji spadek masy mięśniowej W przypadku wystąpienia takich objawów konieczna może się okazać terapia testosteronem. Jest to terapia długofalowa mająca na celu zniwelowanie niekorzystnych czynników wynikających ze spadku produkcji naturalnego testosteronu przez organizm mężczyzny. Zachęcamy do obejrzenia materiału dr n. med. Marty Mazur z Salve Medica Warszawa na temat terapii zastępczej testosteronem u mężczyzn. Pod linkiem znajduje się ankieta na podstawie, której określisz czy wymagasz stosowania zastępczej terapii testosteronem: ANKIETA Pamiętaj, żeby wypełnioną ankietę zabrać na pierwszą wizytę lekarską, która potwierdzi konieczność zastosowania takiej terapii. Aleja Wilanowska 365 lok 202-665 Warszawa nip 521-378-71-33Uwaga! Dzień wcześniej, z numeru telefonu +48 799 448 132, otrzymają Państwo przypomnienie o wizycie. Ten numer słuzy wyłącznie do wysyłania SMS-ów nie można się na niego dodzwonić. 371 opinii. Krzycka 92 BCD lok. 5, Wrocław • Mapa. Specjalistyczna Prywatna Praktyka OnkoGin. Terapia hormonalna. od 280 zł. Pokaż więcej usług. lek. Agnieszka Zaleska-Gajek. Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich się późniejZapoznałem się Klauzula informacyjna: Informacja RODO Realizując obowiązek informacyjny z art. 13 ust. 1 Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych (RODO) informujemy, że: Współadministratorami Pani/Pana danych osobowych są: Mirai Clinic Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością z siedzibą w Otwocku (05-400) przy ul. Armii Krajowej 8, wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000796790, o numerze identyfikacji podatkowej NIP 5322084436 ; Mirai Instytut Rehabilitacji Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie (01-126) przy ul. Wolskiej 96, 01-126 Warszawa (dalej jako „Grupa Mirai” lub „Współadministratorzy”); W sprawie przetwarzania danych osobowych może się Pani/Pan skontaktować z wyznaczonym Inspektorem Ochrony Danych Panią Karoliną Sybilską za pośrednictwem poczty elektronicznej iod@ ; Pani/Pana dane będą przetwarzane: w celu realizacji świadczeń zdrowotnych, także na odległość (tzw. telemedycyna ) w tym w celu prowadzenia dokumentacji medycznej na podstawie przepisów ustawy o działalności leczniczej, ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a także ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (art. 6 ust. 1 lit. c) oraz art. 9 ust. 2 lit. h) RODO, w celu dokonania rejestracji na wizyty lekarskie w formie elektronicznej na podstawie art. 6 ust 1 lit a), gdy cel wynika z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez Administratora lub przez stronę trzecią, na podstawie art. 6 ust 1 lit f) RODO, polegających na dochodzeniu roszczeń oraz obroną przed roszczeniami; gdy cel wynika z wyrażonej na podstawie 6 ust 1 lit a) RODO zgody. W zakresie informacji identyfikacyjnych związanych z realizacją świadczeń zdrowotnych podanie danych jest obowiązkowe i niezbędne do udzielenia świadczenia. Ich niepodanie może uniemożliwić realizację świadczenia; Odbiorcami danych osobowych mogą być podmioty współpracujące z Grupą Mirai oraz mogą być przekazywane podmiotom przetwarzającym dane osobowe na zlecenie Administratora, przy czym takie podmioty przetwarzają dane na podstawie umowy ze Współadministratorami i wyłącznie zgodnie z ich poleceniami; Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez: okres odpowiadający czasowi przechowywania dokumentacji medycznej, który wskazuje art. 29 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta tj. przez okres 20 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu, z wyjątkami wskazanymi w ww. ustawie - w przypadku dany pozyskiwanych w celach jak w pkt. 3 lit. a. do czasu wycofania zgody - w przypadku danych pozyskiwanych w celach jak w pkt. 3 lit. b. przez okres niezbędny do zgłaszania ewentualnych roszczeń oraz obroną przed roszczeniami - w przypadku danych pozyskiwanych w celach jak w pkt. 3 lit. c; Posiada Pani/Pan prawo żądania dostępu do swoich danych osobowych, a także ich sprostowania (poprawiania). Przysługuje Pani/Panu także prawo do żądania usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, a także sprzeciwu na przetwarzanie, przy czym przysługuje ono jedynie w sytuacji, jeżeli dalsze przetwarzanie nie jest niezbędne do wywiązania się przez Współadministratorów z obowiązku prawnego i nie występują inne nadrzędne prawne podstawy przetwarzania; Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi na realizowane przez Współadministratorów przetwarzanie Pani/Pana danych do Prezesa UODO ( Pani/Pana dane mogą być udostępniane do państwa trzeciego w celu przekazania dokumentacji medycznej lub/i kontynuacji leczenia. Współadministratorzy nie podejmują decyzji w sposób zautomatyzowany. Terapia hormonalna (HT) wciąż budzi kontrowersje, zarówno w środowisku lekarzy, jak i pacjentek. Związek między jej stosowaniem a występowaniem wielu groźnych chorób (układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, osteoporozy, nowotworów - m.in. sutka, jajnika, macicy) stanowi wyzwanie dla naukowców.

Prof. Farid Saad odpowiada na pytania dotyczące terapii hormonalnej u mężczyzn. Profesor jest globalnym szefem resortu medycyny męskiej firmy Bayer w Berlinie, pracuje w Gulf Medical University School of Medicine w Ajmanie oraz Colombia University NY. Panie profesorze, dlaczego testosteron cieszy się taką złą opinią? Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że testosteron utożsamiany jest z dopingiem, siłownią i wynaturzeniem męskiej sylwetki. A testosteron jest przecież lekiem, takim samym jak tabletki z hormonami tarczycowymi czy środki antykoncepcyjne. Leczenie hormonalne znane jest od lat trzydziestych poprzedniego stulecia. Wtedy to naukowcom udało się najpierw odcyfrować wzory chemiczne, potem odkryto ich działanie, a jeszcze później znaleziono zastosowanie wielu hormonów w celach leczniczych . Największym jednak osiągnięciem lat trzydziestych XX wieku było odkrycie grupy hormonów sterydowych, do których należą między innymi kortyzol, hormony żeńskie i hormony męskie, w tym testosteron. W medycynie stosujemy ten hormon u mężczyzn z objawami jego niedoboru. Nazywamy to substytucją, czyli podstawianiem tego, czego mężczyźnie brakuje. U mężczyzn w jakim wieku najczęściej występują braki testosteronu? U mężczyzn okres przekwitania zaczyna się około 40. roku życia, jednak proces ten przebiega znacznie wolniej, niż u kobiet. Okres ten określa się terminem late-onset hypogonadism (SLOH) lub androgen decline of the aging male (ADAM), czyli po polsku zespół niedoboru testosteronu w późnym wieku. Od niedawna u mężczyzn na całym świecie obserwujemy raptowny spadek testosteronu, nawet przed czterdziestym rokiem życia. Dzieje się to na skutek silnego stresu, na który narażeni są młodzi ludzie na co dzień. Coraz częściej w gabinetach lekarskich pojawiają się mężczyźni w wieku 30-40 lat, u których stwierdzono obniżony poziom testosteronu i związane z tym problemy, np. znmniejszoną produkcję plemników i zaburzenia potencji. Często problemy z testosteronem występują u otyłych mężczyzn. Na poziom obniżenia testosteronu ma także wpływ zanieczyszczenie środowiska naturalnego. Czy można odbudować poziom testosteronu? Jeśli jest młody, tzn. nie przekroczył jeszcze 40. roku życia, ma szansę odbudować swój testosteron. Dużą rolę w tym procesie odgrywa odpowiednio dobrana dieta, aktywność fizyczna oraz umiejętności prawidłowego obchodzenia się ze stresem. Nie jest to łatwe, ale dzięki pomocy specjalistów i chęci zmiany stylu życia ze strony pacjenta, jest to możliwe. Jakie szanse na przywrócenie właściwego poziomu testosteronu mają dojrzali mężczyźni? Po 40. roku życia tylko nielicznym mężczyznom udaje się przywrócić prawidłową pracę jąder i przywrócić właściwy poziom testosteronu. Trzeba pamiętać, że dochodzi tutaj do procesu starzenia się organizmu i jego negatywnego wpływu na poziom męskiego hormonu. W ciągu ostatnich stu lat przedłużyliśmy średni wiek życia o 30 proc. Dzięki zmianie stylu życia na bardziej aktywny, odpowiedniej diecie i substytucji hormonów oraz suplementów, możemy poprawić jakość życia. Czy terapię hormonalną stosuje się u każdego pacjenta z niskim poziomem testosteronu? Jeśli pacjent, pomimo niskiego poziomu testosteronu, nie odczuwa żadnych dolegliwości związanych z jego niedoborem, terapia hormonalna jest zbędna. Ale jeśli odczuwa brak energii, utratę witalności i sprawności, zmniejszenie libido i potencji, brak aktywności życiowej, stany melancholijne, a nawet depresyjne, wtedy należy pomyśleć o włączeniu terapii. W rzeczywistości leczony jest niedostatek testosteronu (takie jest aktualne wskazanie do leczenia). Zaobserwowano przy tym, że w celu zmniejszenia wpływu czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy, szczególnie ważne jest zmniejszenie otyłości. Stwierdzono, że spadek wagi ciała poprzez spalanie tłuszczu – szczególnie na brzuchu – zmniejsza ryzyko miażdżycy, nadciśnienia i chorób serca aż czterokrotnie. Podczas terapii testosteronem zmniejszenie obwodu talii, jako ryzyka zespołu metabolicznego, sprzyja zapobieganiu zawału i cukrzycy. Już od wielu lat prowadzę i publikuję badania. Nad tą samą tematyką pracują profesorowie z renomowanych ośrodków zajmujących się zdrowiem mężczyzn na świecie, jak Prof. Michael Zitzmann w Niemczech, profesor Frederick Wu w Anglii, którzy są wiodącymi naukowcami w Europie. Wszyscy zajmujemy się testosteronem i jego pozytywnym działaniem jako leku u mężczyzn z zespołem jego niedoboru i towarzyszącą miażdżycą i cukrzycą. Czy terapia testosteronem jest odpowiedzialna za występowanie raka prostaty? W USA prof. Abraham Morgentaler z Harwardu już dawno obalił mit o negatywnym wpływuetestosteronu na nowotwory prostaty. W poważnych czasopismach naukowych ukazały się w ciągu ostatnich 10 lat liczne prace negujące tezę, jakoby testosteron był odpowiedzialny za powstawanie raka prostaty. Gdyby tak było, to młodzi chłopcy zalani testosteronem, chorowaliby na złośliwe guzy stercza. Tymczasem na raka prostaty chorują najczęściej starsi mężczyźni, których poziom testosteronu z racji wieku znajduje się na niskim poziomie. Badania przeprowadzone w licznych ośrodkach akademickich na świecie wykazały, że niski poziom testosteronu sprzyja powstawaniu raka gruczołu krokowego, a substytucja testosteronu chroni mężczyzn przed nowotworem prostaty. Ostatnio w Stanach Zjednoczonych stosuje się masywne dawki testosteronu w celu leczenia raka prostaty. Jest to wprawdzie jeszcze stadium doświadczeń, jednak widać, że mamy do czynienia ze zmianą sposobu myślenia. A jak na mężczyznę wpływa terapia hormonalna? Testosteron powoduje spalanie tkanki tłuszczowej i odbudowę mięśni, zmienia więc sylwetkę mężczyzny. W tłuszczu trzewnym znajduje się ogromny zespół cytokinin i hormonów. Najbardziej znane to adiponektyna, rezystyna, leptyna, plazminogen, które przy pomocy enzymu aromatazy przemieniają testosteron w estrogeny. Te zaś powodują coraz to większe odkładanie się tłuszczu trzewnego w brzuchu pomiędzy narządami, ale i pod skórą, w piersiach i na biodrach. Proces ten trudno zatrzymać, a stanowi on ogromne ryzyko dla chorób układu krążenia a więc miażdżycy, zawału, udaru mózgowego i choroby niedokrwiennej naczyń kończyn dolnych. Testosteron, poprzez działanie odchudzające, spalające tkankę tłuszczową, jest cudownym lekiem na cukrzycę. W Australii, gdzie nie brak otyłych ludzi, a w związku z tym wiele osób choruje na cukrzycę, prowadzi się obecnie ogromne naukowe studium na przeszło tysiącu mężczyzn. Przedmiotem badań jest działanie testosteronu na otyłość i zapobieganie cukrzycy typu 2. Studium to prowadzone w największych medycznych ośrodkach naukowych Australii opłacane jest głównie przez rząd australijski z poparciem finansowym przemysłu farmaceutycznego, gdyż jego koszty są ogromne. Czy jest szansa, że w przyszłości będziemy leczyć cukrzycę testosteronem? Obecnie na świecie stosuje się w wielu ośrodkach to leczenie u mężczyzn z otyłością, która w większości przypadków jest związana z niski testosteronem. I znowu nie wiemy co było pierwsze czy kura czy jajko. Otyłość powoduje spadek poziomu testosteronu we krwi a niski poziom testosteronu powoduje otyłość. Takie zamknięte koło. Uzyskane wyniki ze studium w Australii zadecyduje czy w przyszłości u mężczyzn z cukrzycą, którzy cierpią na niedostatek testosteronu, można zastosować testosteron. O kim mowa Profesor Farid Saad to jeden z najbardziej rozpoznawalnych na świecie ekspertów medycyny męskiej. Jest autorem ponad 600 prac naukowych. Ostatnio na różnych kontynentach kieruje studiami naukowymi w dziedzinie leczenia testosteronem: cukrzycy, nadciśnienia, chorób układu krążenia i zespołu metabolicznego. Jest członkiem zarządu wielu międzynarodowych towarzystw medycznych na całym świecie, jak i współwydawcą renomowanych medycznych magazynów.

Głównym celem stosowania kursu Omnadren 250 jest zwiększenie poziomu testosteronu we krwi, który jest kluczowy dla rozwoju mięśni, regeneracji organizmu oraz wpływa na ogólne samopoczucie. Kurs ten jest szczególnie popularny wśród osób zaangażowanych w kulturystykę, gdyż pomaga w budowaniu masy mięśniowej, zwiększeniu siły
Zażywanie testosteronu jako hormonalnej terapii zastępczej przez starzejących się mężczyzn stało się popularne w USA, jednak najnowsze analizy nie potwierdzają zasadności takiej kuracji - przekonują w najnowszych zaleceniach specjaliści Amerykańskiego Kolegium Lekarzy (ACP). Poziom testosteronu systematycznie spada u mężczyzn średnio o 1,6 proc. rocznie, po przekroczeniu na ogół 35. roku życia. Zmniejszony poziom tego hormonu występuje u 20 proc. mężczyzn po 60. roku życia, u 30 proc. po siedemdziesiątce i 50 proc. po osiemdziesiątce. Niski jego poziom nie oznacza jednak, że trzeba go uzupełniać testosteronem dostępnym w plastrach, żelach, tabletkach lub zastrzykach. Przynajmniej nie u wszystkich mężczyzn - przekonują amerykańscy specjaliści na łamach „Annals of Internal Medicine”. Większość starzejących się mężczyzn nie wymaga zażywania testosteronu - wynika z amerykańskich Efekty terapii testosteronem u starszych mężczyzn Według najnowszych zaleceń Amerykańskiego Kolegium Lekarzy (ACP) testosteron uzupełniający można ewentualnie podawać mężczyznom z niskim jego poziomem, u których występują zaburzenia seksualne (zbyt niski popęd seksualny). Efekt takiej kuracji jest niewielki, ale jednak występuje. Dr Robert McLean z ACP twierdzi, że wskazuje na to metaanaliza 14 uwzględnionych w raporcie badań. Na ich podstawie – dodaje specjalista – nie można jednak stwierdzić, że zastępcza terapia hormonalna z użyciem testosteronu zwiększa u mężczyzn siły witalne oraz wydolność fizyczną i umysłową. Działania niepożądane terapii testosteronowej Amerykańskie Kolegium Lekarzy wskazuje na działania niepożądane takiej kuracji. Ujawniły to opublikowane w 2013 r. badania sugerujące, że przyjmowanie testosteronu może zwiększać ryzyko udaru mózgu i zawału serca. Z tego powodu amerykański Urząd Leków i Żywności wprowadził w 2016 r. nakaz zamieszczenia o tym informacji na ulotkach preparatów z testosteronem. Nie ma jednak podstaw do tego – podkreślają eksperci ACP – by alarmować, że podawanie tego hormonu zwiększa ryzyko raka prostaty. Dr Julie Wood z Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych (AAFP), która nie jest współautorem raportu ACP, zwraca jednak uwagę, że wciąż jest zbyt mało badań na temat kuracji z użyciem testosteronu u starzejących się mężczyzn. „Dotychczasowe ustalenia są jedynie początkowe i niewystarczające” – podkreśla w wypowiedzi dla Reutersa. Jej zdaniem brakuje wciąż długookresowych obserwacji zarówno co do skutków ubocznych użycia testosteronu, jak i jego skuteczności. „Być może za kilka lat będziemy mieli dowody odnośnie do tego, jakie jest zagrożenie chorobami sercowo-naczyniowymi i rakiem prostaty” – powiedziała dr Wood. W USA zainteresowanie kuracją z użyciem testosteronu wśród mężczyzn zaczęło wzrastać na początku tego stulecia. W latach 2001-2011 zwiększyło się ono aż trzykrotnie, głównie pod wpływem zamieszczanej w mediach reklamy. Dr Robert McLean ostrzega, że zażywanie testosteronu często reklamowane jest jako kuracja odmładzająca, co nie jest prawdą. PRZECZYTAJ TAKŻE: Testosteron: konsekwencje niedoboru i nadmiaru. Jak zachowują się mózgi mężczyzn, którym podano dodatkową dawkę testosteronu?
R06oyTx. 173 294 49 499 250 107 59 4 332

terapia hormonalna dla mężczyzn cena