Czasami zastanawiamy się, jak to jest, że jedne pary są szczęśliwe, a inne niemalże od początku mają kłopoty z porozumiewaniem się. Podejrzewamy, że pewnie ci szczęśliwi kochają się bardziej, bardziej się sobie podobają, czyli może po prostu lepiej trafili? Bycie spełnioną parą to nie tylko kwestia szczęścia, ale i ustawicznej pracy nad związkiem Oto lista zachowań niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania ludzi w związkach miłosnych, opisana przez psychoterapeutę dr Goldsmitha Według psychoterapeuty miłość nie powinna się ograniczać tylko do relacji, ale powinna spływać także na bliskich, dzieci czy zwierzęta Kilka tygodni temu kalifornijski psychoterapeuta dr Barton Goldsmith opisał listę zachowań niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania ludzi w związkach miłosnych. Wskazał on, że oprócz wielkiej miłości do siebie powinniśmy zwracać uwagę także na środowisko wokół nas, które (niezadbane) może zaburzyć nawet głęboką relację. Rzeczywiście postulaty dr Goldsmitha są interesujące — z jednej strony to proste, wręcz fundamentalne zasady, z drugiej jakże często pomijanie w szarości dnia codziennego. Zasada nr 1: Szanuj rodziców partnera i wszystkich jego bliskich "Kocham mojego partnera, ale matkę to on ma straszną" - każdy z nas prawdopodobnie zna minimum jedną parę, w której pojawia się takie sformułowanie. Popularność dowcipów o teściowej wzięła się właśnie z dziwnej niepisanej zasady, że z teściami jest zwykle coś nie tak, że się wtrącają, rządzą, manipulują. Z doświadczeń terapeutycznych jednak często wynika, że to partnerzy nie potrafią wybrnąć z roli dziecka, a nie teściowie usilnie tę rolę podtrzymują. Sporo osób z góry nastawia się negatywnie na relacje z rodziną ukochanego, mając w sobie dojmujące poczucie zagrożenia, wręcz rywalizacji. Co gorsza, niektórzy posuwają się wręcz do gróźb "albo ja, albo twoja matka". Czym to skutkuje? Jeśli partner musi dokonać tak ciężkiego wyboru, to nawet, jeśli wybierze ukochaną, ten związek zacznie się psuć. Nienaturalne jest występowanie przeciwko rodzicom i żaden człowiek nie jest szczęśliwy, jeśli musi z nich zrezygnować albo ich atakować (nawet, jeśli obiektywnie wydają się oni nieznośni). Osoby, które nie znoszą rodziców swoich partnerów tak naprawdę wymierzają cios w kierunku samych partnerów, a co za tym idzie — związku. Znacznie lepszą opcją jest zaprzyjaźnienie się z bliskimi partnera i próba akceptacji ich różnych nawyków. Dr Goldsmith dowcipkuje "hej, czy aby nie każdy z nas ma swoje dziwactwa?", więc czemu nie wykazać tolerancji wobec różnych "dziwactw" teściów? Dopóki jego rodzina nie przekracza agresywnie twoich granic, poćwicz pokorę, kompromis i sztukę odpuszczania. Dobry, kochający partner bardzo doceni taką wyrozumiałość. Ciąg dalszy artykułu pod materiałem wideo: Zasada nr 2: Nie noś w sobie piętrzących się pretensji Mów od razu, co ci leży na sercu, zamiast chować urazę i robić dobrą minę do złej gry. Nic tak nie psuje związku jak fałsz i udawanie, że wszystko gra, gdy w środku jest nam źle. Niestety bardzo często spotykam się podczas terapii z osobami, które przy partnerze się uśmiechają, a tak naprawdę są złe, że ten poświęca za mało czasu, za mało zarabia, za rzadko ma chęć na seks. Nie mówienie wprost sprawia, że ludzie odsuwają się od siebie i przestają być szczerzy. Niedomówienia, tajemnice, obmawianie za plecami (np. do przyjaciół) skutecznie pogrąży każdą miłość. I zwykle eskaluje w bardzo złą stronę, złości robi się coraz więcej, aż w końcu wybucha niepohamowana. Remedium na to jest umiejętność szczerej rozmowy opartej na szacunku i umiejętności aktywnego słuchania. Dobrze jest, by para miała rytuał codziennej, choćby kwadransowej, rozmowy i szczerze dzieliła się odczuciami, co do drugiej strony (oczywiście nie tylko tymi złymi, ale i dobrymi!). Kiedy pojawiają się złe emocje, dobrze jest o nich mówić, ale nie w formie awantury, pretensji, rozżalenia, tylko w formie wyrażania swoich uczuć. Jaka to różnica? Zamiast ataku w rodzaju "jesteś beznadziejny, znowu nie pozmywałeś naczyń, chociaż tyle razy cię o to proszę", można wyrazić siebie słowami "kiedy nie zmywasz naczyń, czuję się totalnie zignorowana i jest mi przykro". To nazywanie uczuć po imieniu, bez równoczesnego zalania drugiej strony pretensjami i oskarżeniami. Jeśli coś ma trafić do naszego partnera, to na pewno prędzej trafi komunikat o uczuciach niż pretensje. Zasada nr 3: Nie podejmuj ważnych decyzji bez uwzględnienia zdania partnera Jedna ze znajomych mi osób ostatnio bardzo się denerwowała. "Brzydki był ten stary dywan, więc wyrzuciłam go i kupiłam nowy, gdy on był w pracy. Wrócił i awantura, że z nim tego nie uzgodniłam. A od kiedy to facet zwraca uwagę na dywany?" Okazuje się, jednak, że w takich sprzeczkach nie o dywan chodzi, a o zasadę, że ważne decyzje życiowe/finansowe/mieszkaniowe para podejmuje wspólnie. Jeśli jedna ze stron sama zarządza życiem obojga, to może być pewna, że w którymś momencie czeka ją swoisty "bunt na pokładzie". Ludzie nie znoszą pomijania, jest to dla większości z nas osaczające i kojarzy się z ubezwłasnowolnieniem. Przeważnie też osoby decyzyjne mają tendencje do protekcjonalnego traktowania swoich partnerów, a to szybka droga do kryzysu w związku. Dlatego warto pamiętać, że para to związek dwojga dorosłych, autonomicznych osób i ze względu na szacunek do siebie nawzajem uwzględniajmy swoich bliskich w istotnych decyzjach. Nawet, jeśli jesteśmy z tych, którzy lubią sobie porządzić. Zasada nr 4: Nie strasz i nie stawiaj na ostrzu noża À propos wspomnianego wyżej szacunku, warto wziąć sobie do serca kolejną zasadę dr Bartona Goldmistha, czyli nie strasz. To bardzo popularne w dialogu wielu par na całym świecie, że w sytuacji kryzysu padają hasła "to może się rozstańmy, to koniec, weźmy rozwód, wynoś się". Nawet, jeśli potem przychodzi spokój i namiętnie godzicie się w sypialni, takie słowa zostają w partnerach, a usłyszane kilkanaście razy z rzędu mocno naruszają fundamenty związku. Ciągłe przywoływanie rozstania często finalnie do niego doprowadza — trzeba o tym pamiętać. Często pomaga umówienie się ze sobą na zakazane słowa, np. że nie będziecie przy byle kłótni mówić "pakuję się", albo "wyjdź z tego domu". Szczęśliwy związek opiera się na rozmowie (nawet w złości), a nie na stawianiu sprawy na ostrzu noża i odgrażaniu się. Pamiętajmy też, że kłótnia jest kompletnie naturalnym elementem w każdym zdrowym związku. Należy tylko potrafić się kłócić z szacunkiem i właśnie bez gróźb. Zasada nr 5: Bądź czuły Oczywiście nic tak nie spaja związku jak udane życie intymne, ale nawet, jeśli partnerzy nie mają ochoty na seks, nie powinni zapominać o czułości. Czasami ludziom wydaje się, że seks to jedyna forma bliskości i ciepła. Dlatego, jeśli ktoś traci libido, często odsuwa się także od przytulania, pieszczot, głaskania i czułych słów. To niestety zabójstwo dla relacji miłosnej, w której obowiązkowym elementem jest codzienna wzajemna dawka ciepła, w formie chociaż jednego czułego gestu, jak pogłaskanie po włosach. Jeśli czytając to, ktoś odczuwa odrazę, to znaczy, że w związku bardzo źle się dzieje i że może to czas, by zasięgnąć porady psychologa/seksuologa? Jeśli zależy nam na relacji — zatroszczmy się o ciepło, bo ono samo z siebie nie wróci, nad tym należy pracować. Zasada nr 6: Miejcie wspólne przygody Pierwsze tygodnie i miesiące związku przypominają często uroczy sen. Odwiedzanie nowe miejsca, smakujecie wykwintne potrawy, chodzicie do kina, teatru. A potem to gdzieś zamiera, a randkowanie ogranicza się tylko do zakupów w supermarkecie i siedzeniu na wspólnej kanapie. Zdrowy związek jednak potrzebuje odmian i odrobiny finezji. Jeśli chodzicie sobie na kawę zawsze do jednej kawiarni, zacznijcie zwiedzać różne w okolicy. Jeśli tylko jeden sport was interesuje, zwróćcie uwagę też na jakiś inny. Jeśli weekendy spędzacie w domu — zaplanujcie jakiś spontaniczny wypad — może wycieczka rowerowa? Może spacer śladami ciekawej polskiej książki? Para, która ma przygody ma też więcej tematów do rozmów- dlatego zdobywanie doświadczeń jest takie cenne. Spraw, by wasza relacja była pełniejsza Szczęśliwe związki są przepełnione miłością, opartą na wzajemnej trosce. Dlatego, jeśli zasady wprowadza jedna strona, a druga kręci nosem — to dalej nic z tego nie będzie. Idealnie by było, żebyście nad relacją pracowali wspólnie. Dr Goldsmith zachęca do otwartości na miłość we wszelkich jej aspektach. Mówi, że miłość nie powinna się ograniczać tylko do relacji, ale powinna spływać także na bliskich, dzieci, na zwierzęta. Powyższe, jakże proste, sugestie wymagają otwartego serca i głębokiej wewnętrznej potrzeby ulepszenia relacji. Pary, które starają się, aby ich relacje były pełniejsze, mają więcej satysfakcji niż ci, którzy utrzymują status quo i niczego nie zmieniają. Jak rozpoznać kłamstwo w rozmowie na żywo i w portalu randkowym? [INFOGRAFIKA] - Monika Gomułka / Źródło: